در محدوده کاشی های آبی

گزارش چند رسانه ای از برگزاری مراسم مذهبی اعتکاف در یکی از مسجد های تهران

دور از مسنجر و چت روم، دور از پدر و مادرهای همیشه پرس و جو گر، دور از واحدهای پاس نشده، دور از خیابان و چهره های رنگارنگش، سالی سه روز می توان گوشه ای را در یک مسجد از آن خود کرد و بی خیال همه آن چه که بیرون از کاشی های آبی مسجد می گذرد شد. به این می گویند اعتکاف.
ین جا مسجد است؛ اما استثنائاً در این سه روز، بیش از سجاده هایی که برای نماز روی زمین پهن شده باشند، لحاف و تشک دنج نشینانی را می بینی که خودشان هم بی حال از روزه تابستانه روی آن ها ولو شده اند. برخی، کتاب دعا در دست دارند و آرام آرام زیر لب زمزمه ای می کنند و کسانی که حال و حوصله بیشتری برایشان مانده، با صدای آرام و لحن بی رمقی که پس از ۱۵ساعت روزه داری عجیب نیست، با معتکف های همسایه گپ می زنند.

مراسم اعتکاف از روز ۱۳ رجب، عید تولد امام اول شیعیان، آغاز می شود و سه روز طول می کشد؛ روزهایی که به «ایام البیض» شناخته می شوند. زمان دیگری که برای برگزاری اعتکاف به آن توصیه شده، دهه آخر ماه رمضان است.

گزارش مولتی مدیای اعتکاف را در زیگ زاگ بینید.