یکشنبه، خرداد ۲۹، ۱۳۸۴

سالی که نکوست از بهارش پیداست

هنوز در راه است.هنوز خط پایان را رد نکرده؛ اما دستانش بیش از آن چه همه فکر می کردند قوی است.آن قدر که طی شبی انگشتان پرقدرتش نفس های اقبال، توسعه ،آفتاب و اعتماد را برید.
امروز صفحه های اعتماد بسته شد و آفتاب را در پشت ابرهای سیاه پنهان کرد و قامت اقبال را کوتاه و توسعه را محو کرد؛ اما می دانم فردا آفتاب زندگی همه را زیر پای چکمه پوشانش له،ریشه های توسعه را قطع، اعتماد را از همه سلب و اقبال زندگی و تنفس را از همه خواهد گرفت.

هیچ نظری موجود نیست: